انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی چه تفاوت هایی را با هم دارند؟

احتمالا اسم انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی به گوشتان خورده است .
چرا که هر بار صحبت از یادگیری زبان انگلیسی میشود یکی از سوالاتی که مطرح میشود،تفاوت بین دو لهجه آمریکایی و بریتانیایی است.
لهجه مردم انگلستان را بریتانیایی یا بریتیش و لهجه مردم آمریکا را آمریکایی یا امریکن می‌گویند. این تفاوت لهجه در طی قرن‌ها و به دلیل مسافت طولانی میان دو کشور و ورود اقوام گوناگون به سرزمین‌های آمریکای شمالی ایجاد شده‌است. علاوه بر لهجه و طرز تلفظ لغات، تفاوت‌های گوناگون دیگری نیز میان انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود دارد که این دو زبان ظاهرا نزدیک را از هم متمایز می‌کند.تفاوت های بین

تاریخ:انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
انگلیسی ها درواقع زمانی که بین قرن ۱۶ و ۱۷ از طریق دریا به این سرزمین ها رسیدند، این زبان را به آمریکا معرفی کردند. در آن موقع املا و هجی کلمات هنوز استاندارد نشده بود. نوشتن اولین لغت نامه ها طول کشید تا چگونگی ظهور این کلمات را مشخص کند. در انگلستان، فرهنگ لغت توسط محققان مستقر در لندن گردآوری شد. در همین حال در ایالات متحده، لغت نامه نویس فردی به نام نوح وبستر بود. ظاهرا او نحوه املای کلمات را تغییر داد تا نسخه آمریکایی را از انگلیسی متمایز کند تا راهی برای نشان دادن استقلال فرهنگی از کشور انگلیس باشد.
از نظر گفتار، تفاوت بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی در واقع پس از ورود اولین مهاجران به آمریکا رخ داد. این گروه از مردم با استفاده از گفتار روتیک صحبت می کردند، جایی که صداهای «r» کلمات تلفظ می شوند. در همین حال، طبقات بالاتر در بریتانیا می خواستند نحوه صحبت خود را از قشر عام با نرم کردن تلفظ صداهای “r” متمایز کنند. از آنجایی که نخبگان حتی در آن زمان معیاری برای مطابق مد روز بودن در نظر گرفته می شدند، افراد دیگر شروع به کپی کردن سخنان آنها کردند تا اینکه در نهایت به روش رایج صحبت در جنوب انگلستان تبدیل شد.

تفاوت های املایی:انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
در مورد تفاوت‌های املایی دو لهجه آمریکایی و بریتانیایی می‌توان گفت که کلمات آمریکایی معمولا کوتاه‌تر از کلمات انگلیسی نوشته می‌شود.
در واقع برای نشان‌دادن مصوت‌ها از حروف کمتری استفاده می‌شود. حروف صامت غیر لازم نیز در برخی موارد حذف می‌شود. برای مثال جدول زیر را در نظر بگیرید:

British English	American English
-oe-/-ae- (e.g. anaemia, diarrhoea, encyclopaedia)	-e- (e.g. anemia, diarrhea, encyclopedia)
-t (e.g. burnt, dreamt, leapt)	-ed (e.g. burned, dreamed, leaped)
-ence (e.g. defence, offence, licence)	-ense (defense, offense, license)
-ell- (e.g. cancelled, jeweller, marvellous)	-el- (e.g. canceled, jeweler, marvelous)
-ise (e.g. appetiser, familiarise, organise)	-ize (e.g. appetizer, familiarize, organize)
-l- (e.g. enrol, fulfil, skilful)	-ll- (e.g. enroll, fulfill, skillfull)
-ogue (e.g. analogue, monologue, catalogue)	-og (e.g. analog, monolog, catalog) *Note that American English also recognizes words spelled with –ogue
-ou (e.g. colour, behaviour, mould)	-o (e.g. color, behavior, mold)
-re (e.g. metre, fibre, centre)	-er (e.g. meter, fiber, center)
-y- (e.g. tyre)	-i- (e.g. tire)

تفاوت در اسامی مختلف برای یک مفهوم مشترک:
آمریکاییها و انگلیسیها واژههایی دارند که با یکدیگر تفاوت دارند. جدول زیر تعدادی از اشیاء روزمره را فهرست میکند که بسته به نوع زبان انگلیسی شما، نامهای متفاوتی دارند.

انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

آمریکایی	بریتانیایی	معنی
Cookies	Biscuit	کیک و شیرینی کوچک
apartment	Flat	آپارتمان
Truck	Lorry	تریلی یدک‌کش
Vacation	Holiday	تعطیلات
Yard	Garden	حیاطِ منزل
Fall	Autumn	پاییز
flashlight	Torch	چراغ قوه
Elevator	Lift	بالابر
Mailman	Postman	پستچی
Movie	Film	فیلم
Baggage	Luggage	چمدان

اگر دنبال نرم افزار خودآموز آموزش زبان هستی این مقاله رو بخون.

تفاوت های دستور زبانی:تفاوت بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
جدای از املا و واژگان، تفاوت های گرامری خاصی بین انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود دارد. به عنوان مثال، در انگلیسی آمریکایی، اسامی جمعی مفرد در نظر گرفته می شوند
(مثلاً: گروه در حال نواختن است. .The band is playing )

در مقابل، اسمهای جمع میتوانند در انگلیسی بریتانیایی مفرد یا جمع باشند، اگرچه اغلب از شکل جمع استفاده میشود
(مثلاً : گروه در حال نواختن است. .The band are playing )

انگلیسیها همچنین بیشتر از گفتار رسمی مانند «باید:Shall» استفاده میکنند، در حالی که آمریکاییها از«باید» غیررسمی تر مانند «Should or Will» استفاده میکنند.
با این حال، آمریکاییها به استفاده از «Gotten» بهعنوان ماضی «Get» ادامه میدهند، درحالی که بریتانیاییها مدتهاست از «Got» استفاده می کنند.
«نیازی نیست Needn’t» که معمولاً در انگلیسی بریتانیایی استفاده میشود، به ندرت در انگلیسی آمریکایی مشاهده میشود و به جای آن از
“نیازی نیست :Don’t need to ” استفاده میکنند.
در انگلیسی بریتانیایی، «At» حرف اضافه در رابطه با زمان و مکان است. با این حال، در انگلیسی آمریکایی، «On» به جای اولی و «In» برای دومی استفاده میشود.انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

نکته پایانی:
در حالی که ممکن است تفاوت های خاصی بین انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود داشته باشد، نکته کلیدی این است که این دو شباهت های بیشتری دارند. استفاده تصادفی از یکی به جای دیگری باعث ارتباط برقرار نکردن نخواهد شد. آمریکایی ها و بریتانیایی ها معمولاً می توانند بدون مشکل زیاد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، بنابراین اگر نمی توانید تفاوت های ظریف هر دو زبان را به خاطر بسپارید، خیلی به خودتان سخت نگیرید.انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی

مترجم:صبا ملک
منبع:www.britishcouncilfoundation.com