ELT

تقریبا وسط زمستون (ماه بهمن) سال ۶۶ میون بمبارون صدام زهرا توی تهران بدنیا اومد اما بخاطر بمبارون محله های مختلف تهران، پدربزگ ها و مادربزرگش، زهرا و خونوادشو به شهرهای کوچیکی که دوست و آشنایی داشتن مثل گرگان و نیشابور فرستادن تا وقتی که اوضاع آرومتر شد و برگشتن به زادگاهشون. زهرا پنج سالش که شد میخوند و می نوشت، شعر می گفت و قصه می ساخت. و انقدر پدرش در آموزش سختگیر بود که مدرسه هیچ چیز جدیدی براش نداشت. اما این وسط یچیزی بود که خونواده به کل جا انداخته بودن. و اون زبان انگلیسی بود. وقتی با خونوادش برای زندگی به گرگان اومدن و به مدرسه تیزهوشان رفت، همه دوستاش یچیزایی بلد بودن اما زهرا نه چیزی میدونست و نه چیزی شنیده بود. و اینجوری بود که کل سه سال راهنمایی، زبان تبدیل شد به بدترین و ضعیفترین موضوع درسیش طوری که حتی از کلاس رفتن هم امتناع میکرد. تا اینکه اول دبیرستان، یه معلم زبان متفاوت داشت. کسی که شوخی میکرد و انگلیسی حرف میزد و زهرا دوسش داشت. پس به کانون زبان ایران رفت تا سر کلاس اون معلم، بهترین دانش آموز باشه. و بعد از حدود چهارسال از کانون زبان ایران فارغ التحصیل شد و همونجا بهش پیشنهاد تدریس دادن و از همونموقع تدریسشو شروع کرد. درکنارش تذهیب و نگارگری هم میکرد و چون خیاطی بلد بود برای خودش لباس میدوخت و روشونو با طرح های اسلیمی گلدوزی میکرد، در کل به هنرهای دستی خیلی علاقه داره. دوسال بعدش، وقتی خودش هنوز دانشجوی مقطع لیسانس بود، توی دانشگاه خودش هم مشغول به تدریس شد و ازون ببعد مدرس زبان انگلیسی بودن شد جزء جدایی ناپذیر زندگیش. و باوجود اینکه بیوتکنولوژی کشاورزی رو دوست داشت، برای مقطع ارشد تغییر رشته داد و آموزش زبان انگلیسی خوند. الان پونزده ساله که در کنار شغل های مختلف دیگه، داره به سنین مختلف و .... آموزش میده اما خودش کار با بچه ها رو بیشتر دوست داره. چون معتقده بهتر و کاملتر یاد میگیرن و اگه سختی اولیه ش بگذره و روی غلطک بیفتن سرعت پیشرفت و یادگیریشون بالاتره و این سرعت چشمگیر برای زهرا لذت بخشه. بیشتر وقت زهرا با کلاسهاش میگذره اما در کنارش عاشق کوهنوردی و طبیعت گردیه و شدیدا معتاده به کوه و دشت. مطالعه کتابهای روانشناسی رو هم دوست داره. در ضمن عاشق بدنسازی و ایروبیک و شناکردنه و سالها این ورزشها رو دنبال کرده، و نجات غریق هم هست (البته نه بعنوان شغل). و عاشق اینه که یه موضوع یا فرصتی برای به چالش کشیدن خودش داشته باشه.